Lieve familie en vrienden,

Hope Shekinah, REJoyce Zoe en ik zijn vanochtend (donderdag) in Nederland aangekomen. Het viel me op hoe mooi dit land eigenlijk is. Het is allemaal zo georganiseerd, schoon en mooi. Ik liep op het vliegveld, langs de nieuwe muren en ramen, en het was zelfs prettig om langs de uitnodigende winkels te lopen. Grote veranderingen zijn natuurlijk dat we nu een koning hebben in plaats van een koningin en dat de eeuwenoude traditie van Sinterklaas nu door het geval ‘zwarte piet’ nu onderzocht wordt door de VN op mogelijke discriminatie. Dus wie weet mag ik dit jaar de laatste officiële Sinterklaas vieren :).
Mijn moeder had een heerlijke soep gekookt en we aten eindelijk weer eens echte Hollandse kaas. We genoten van het eten en van het samenzijn met ‘opa en oma’. Hope heeft haar opa zo ver gekregen dat hij met haar vliegt alsof ze een vliegtuig is en oma zingt alle kinderliedjes die ze zich kan herinneren. Tijd door kunnen brengen met mijn familie is echt een geschenk, wat een vreugde. We missen Jackson wel heel erg, die nog iets meer dan een week in Nigeria is om een Word by Heart seminar te geven. Hij zal 25 november in Nederland aankomen en heeft al een visum! (Dank de Heer!)
Het was een heel gedoe om met de meisjes alleen te reizen: ik mocht de kinderwagen niet door de poortjes bij het vliegveld meenemen. Maar gelukkig zorgde God voor helpende handen en waren er mensen die met mij langs de beveiliging en de douane liepen met voorrang. Dat was echt een zegen en het maakte de reis minder stressvol. De meisjes waren geweldig tijdens de reis: ze hebben de hele reis geslapen. Ik heb helaas helemaal niet geslapen, maar hoop dit in te halen!

De week voor onze reis hebben we in Bai Panya zo’n 450 volwassenen en kinderen kunnen behandelen op medisch gebied. De meesten van hen hadden malaria en tyfus en er waren een paar ernstige gevallen. Zo was er bijvoorbeeld Nellie. Zij bezocht de dokter in ons team met een ooginfectie. De lokale verpleegkundige schreef antibiotica voor, maar toen onze dokter ernaar keek, zag deze dat het zeer serieus was en dat het hersenvliesontsteking zou kunnen worden als het onbehandeld bleef, wat zou kunnen resulteren in de dood. Omdat zij er was, kon ze de juiste medicatie voorschrijven en kon ze genezen. Dit zijn van die momenten die een outreach zo waardevol maken. Het team heeft veel gegeven en opgeofferd om hieraan mee te doen en we zijn erg dankbaar voor hun levens en de energie die ze hierin hebben gestopt. We willen jullie bedanken voor jullie gebeden en jullie steun voor deze outreach.
Als je in Nederland bent en als je meer wilt weten over wat wij de afgelopen 1,5 jaar hebben gedaan, dan ben je van harte welkom op de informatieavond op 1 december in de kerk van de nazarener. We vinden het heel leuk als je persoonlijk met ons wilt afspreken. Dit kan via thuisfrontja@gmail.com.

Lieve familie en vrienden,

We hebben net weer afscheid genomen van mijn zus Martine en haar vriendin Judith die bij ons op bezoek waren de afgelopen 2 ½ week. Wat heerlijk om met familie te zijn en wat fijn dat Hope haar Nederlands kon oefenen. Martine en Judith hebben Hope veel nieuwe Nederlandse liedjes geleerd en hebben haar uren voorgelezen en spelletjes met haar gespeeld, dus we missen hen erg nu ze weer weg zijn.
Jackson is terug uit Mexico. We willen jullie bedanken voor al jullie gebeden. Hij heeft geen problemen gehad met de douane. Hij heeft een geweldige tijd gehad in Mexico, waar hij een UofN workshop heeft gegeven in het memoriseren van bijbelboeken, om die vervolgens met een levendige presentatie te vertellen. Hij heeft zelf inmiddels de boeken Marcus, Jona en Ruth gememoriseerd en is bezig met het boek Esther. Hij wil de gehele bijbel uit het hoofd leren om dit te kunnen gebruiken tijdens het trainen van voormalige militanten in Nigeria in het woord van God.
Op weg naar Mexico kwam Jackson door L.A. en daar heeft hij zijn Nederlandse visum aangevraagd (waardoor hij eerst van Hawai en vervolgens ook vanuit Nigeria naar Nederland zou kunnen). In L.A. vertelde men dat Jackson waarschijnlijk geen ‘multiple entry’ zou krijgen, maar een visum voor een week en dan zou hij een nieuw visum moeten aanvragen in Kameroen. In Kameroen duurt deze aanvraag een week en dan zouden we als familie 4 tot 5 weken van elkaar gescheiden zijn. Dus na gebed hebben we besloten als familie te reizen. Dat verandert onze reisplannen dus. We gaan nu met z’n allen in oktober naar Kameroen om onze familie en vrienden daar te bezoeken, vervolgens ontvangen we het team voor de Water en Gezondheidszorg Outreach en daarna wachten we samen op de visa. Hierna zullen we naar Nigeria reizen voor de Word by Heart training. We komen zo ongeveer 25 november in Nederland aan voor een bezoek van 5 weken aan familie en vrienden. We zijn erg blij dat we nu als familie bij elkaar kunnen blijven en dat onze kinderen alvast bekender worden met Afrika, omdat we daar in de toekomst veel zullen zijn.

De outreach voorbereidingen zijn in volle gang. Drie mensen hebben al tickets geboekt, waaronder een kinderarts. We zullen samenwerken met de medische staf in Kameroen om mensen te screenen en te trainen in dorpen. We zullen ook verder gaan met het schoon water-project dat we vorig jaar begonnen zijn.
Jullie kunnen op verschillende manieren betrokken zijn bij onze outreach van 30 oktober tot 11 november:
– Bid- voor het team, onze familie, de mensen die we met de outreach hopen te bereiken, geld, spullen.
– Doe mee- je kunt mee met de outreach, stuur ons een email als je mee wilt!
– Geef- ondersteun de outreach met geld voor medicijnen, bloedtesten of voor onze familie

We zouden ook heel graag spullen voor onze meisjes lenen als we in Nederland zijn. Als je een van deze spullen zou kunnen uitlenen voor de 5 weken dat we hier zijn, dan kun je een email sturen naar thuisfrontja@gmail.com
– Winterkleding voor REJoyce, maat 74/80 en voor Hope Shekinah, maat 104
– Winterkleding voor Anneke, maat M en Jackson, maat M
– Speelgoed voor de meisjes (poppen, blokken, boeken)
– Speelkleed, box, loopspeelgoed voor REJoyce
– Hoge stoelen voor allebei de meisjes om aan tafel te eten
– Peutertafel en stoel voor Hope om aan te zitten en te spelen
– Kinderwagen voor twee
– Peuterautostoeltje
– Babybadje
– Andere dingen
Alle spullen krijg je natuurlijk terug (en het is handig om ere en stickertje met je naam op te plakken!)
Als laatste: we komen niet uit met ons budget en zouden dankbaar zijn voor giften voor onze vliegtickets, visa en maandelijkse uitgaven. Je kunt hier meer informatie over vinden op onze website of via thuisfrontja@gmail.com
Voor onze tijd in Nederland zouden we ook materiële giften kunnen gebruiken, zoals kortingsbonnen voor familieactiviteiten en voedsel voor onszelf en de kinderen.
We willen jullie bedanken voor jullie vriendschap, jullie gebeden en jullie steun. We zien er naar uit om sommigen van jullie weer te ontmoeten als we op reis zijn!

Gods zegen, De familie Ndecheck