Mag ik u wat vertellen?

Tuesday 10 May 2011|Meditatie en gebed

Dit is een brief aan de gemeente in Vlaardingen, Nederland.

April 2011

“dit is niet alleen de eerste keer dat ik mijn leven aan Jezus geef, het is de eerste keer dat ik het evangelie gehoord heb”.

Lieve Gemeente,

Inmiddels zijn we aangekomen in Fargo-North Dakota waar we voor 3 maanden meewerken aan een grootschalige evangelisatiecampagne via Impact World Tour. Wij hebben een discipelschapstraining voor jongeren bijgewoond en Jackson hoopt in dit gebied verder te gaan, zelf zal ik hier binnenkort trainingen gaan geven over counseling vanuit bijbels perspectief.
Wat mij enorm wakker schudde toen we de verschillende voorbereidingsmeetings hadden hier waren de statistieken; van de huidige generatie jongeren in de Verenigde Staten gaat 4% naar de kerk. 96% dus niet meer.

Dat staat behoorlijk significant voor de toekomst omdat de meeste mensen in hun jeugd de keuze maken om de Heer te volgen of niet. Zo vertelde een van onze medewerkers dat er tijdens hun vorige campagne een 15 jarige jongen naar voren was gekomen om Jezus aan te nemen en dat hij toen vertelde “dit is niet alleen de eerste keer dat ik mijn leven aan Jezus geef, het is de eerste keer dat ik het evangelie gehoord heb”. Hier valt snel overheen te lezen, maar ik wil het graag benadrukken; deze jongere groeit op een stad in de Verenigde Staten waar Christelijke TV zenders, radioprogramma’s en gemeentes in overvloed zijn en zogenaamd iedereen vanuit z’n achtergrond een “Christian” belijd te zijn. Als dit nu een jongen was in een onbereikte bevolkingsgroep in Papua Nieuw-Guinea had ik niet gek opgekeken, maar dit gebeurd in de VS, dit gebeurd dus ook in Nederland.
Het goede nieuws is dat deze jongen dus uiteindelijk het evangelie wel te horen kreeg en daarop kon reageren. Ik moest toen denken aan Romeinen 10:13-14 want er staat: ‘Ieder die de naam van de Heer aanroept, zal worden gered.’ Maar hoe kunnen ze hem aanroepen als ze niet in hem geloven? En hoe kunnen ze in hem geloven als ze niet over hem hebben gehoord? En hoe kunnen ze over hem horen als hij niet verkondigd wordt? Wij hebben een verantwoordelijkheid om het evangelie te verkondigen! En weet u wat het goede nieuws is; mensen willen het evangelie horen!
De reden waarom we het niet delen met onze vrienden en collega’s is omdat we
1) aannemen dat ze het al wel weten,
2) denken dat ze het niet willen horen,
3) denken dat ze het evangelie zelf wel kunnen ontdekken als ze zien dat ik naar de kerk ga,
4) denken dat ze niet meer onze vrienden zijn als je daarover begint…. etc
Het is een combinatie van angst en leugens, wat ik zelf heel goed kan begrijpen.

Voor mij was het heel bemoedigend om te horen dat er nu miljoenen mensen zijn die niet eens weten wat het evangelie is. Ze kennen de term “kerk” wel en hebben de naam “Jezus” horen vallen, maar begrijpen niet de kern van de boodschap. Wij hoeven mensen niet over te halen om naar de kerk te komen, wij hoeven mensen niet te overtuigen om ons geloofsvisie aan te nemen, maar wij mogen getuigen van wat wij geloven door ze het goede nieuws te verkondigen.

Mijn advies is dat als mensen zich tot u aangesproken voelen door iets wat u uitstraalt hetzij uw vrede, rust, liefde en hoop, dan is dat een hele mooie ingang om te vertellen over wie daarachter zit.
De keuze is aan hen, maar als we HET ze niet vertellen, zullen ze HEM nooit kennen…
Zegen toegewenst!

Jackson & Anneke Ndecheck

Wilt u meer lezen over onze outreach? Hou dan de website in de gaten.
www.faith4africa.nl